Met de hond in Sexten * sneak preview *

Dag 2 - Fischleintal

We starten vandaag met een eenvoudige wandeling door het Fischleintal naar de Talschlusshütte. het Fischleintal is slechts 4,5 km lang, maar van een unieke landschappelijke schoonheid: omringd door bloemenweiden, dichte bossen, rustieke alpenweiden en imposante rotswanden. We lopen vanuit Sexten door de bijzondere weiden het dal in om uiteindelijk bij de Talschlusshütte uit te komen. Na een vroege lunch lopen we rustig terug naar Sexten.

De lariks-weiden van Sexten

Bij de ingang van het Fischleintal liggen idyllische weilanden met een groot aantal lariksen. Boven boerderijen op de Helmhang scheidt een brede lariksgordel de hoogste boerderijen van de bovenste boomgrens. Vooral de bloeiende bloemen bieden de lariksweiden een heel bijzondere charme. In de vroege zomer zijn het de krokussen, later de primula's en gentianen. In de zomer zijn er heldere Turkse lelies, akeleien en arnica bloesems tussen kleurrijke weidebloemen. Het eindigt met de bloei van de herfstkrokus in de nazomer. De boeren slaan het geurige berghooi op in de verweerde houten schuren die tussen de lariksbomen staan.

Dag 3 - Dreischusterhütte

Vandaag een lange dag die we wel in kunnen korten door eerst een stukje met de auto te rijden. We vetrekken weer van de centrale parkeerplaats in Sexten en lopen langs de rivier totdat we na een klein half uurtje het bos inlopen. We lopen daarna het Innerfeldtal in waarna we na ongeveer 2,5 uur bij de Dreischusterhütte aankomen. Tijd voor een welverdiende lunch en misschien nog een klein rondje in de buurt van de hut. Zodra de honden (en wijzelf) weer wat uitgerust zijn, lopen we door het dal terug. Aan het eind van het dal gaan we nog één keer 100 meter omhoog waarna we ustig afdalen richting Sexten.

Innerfeldtal

Het Innerfeldtal vertakt zich naar het zuiden bij het Sesto-stuwmeer. Ingebed in de bergmassieven van Haunold en Birkenkofel in het westen en de Dreischusterspitze in het oosten. Bij de ingang van het dal liggen de typische lariksweiden die door de eeuwen heen voor traditionele landbouw zijn aangelegd. Van eind juni tot eind september is de weg vanaf de parkeerplaats bij de dalingang voor auto's afgesloten.

Dag 4 - de Helm op

Vandaag gaan we met de Helmbaan de Helm op en gaan we met de honden een echte bergtop bedwingen. Nou ja, je zult wel merken dat het niet zo heel spannend is. Maar toch... het blijft een echte bergtop.

Boven bij het bergstation aangekomen lopen we richting de Hahnspielhütte. Nog iets te vroeg voor een kop koffie met apfelstrudel. Maar wie weet... als het lekker weer is, trappen we er misschien toch in. We lopen verder omhoop de Helm op waar we nog de restanten zien van het helmhaus. Na genoten te hebben van het uitzicht lopen we door naar de Sillianerhütte waar we lekker kunnen uitrusten. De hoogtemeters hebben we achter de rug, maar het zwaarste deel komt nog, namelijk afdalen naar Sexten.

Via de Heimatsteig dalen we 1.200 meter af. Voor dit soort tochten hebben we onze wandelstokken meegenomen! Na anderhalf uur komen we langs de vesting Mitterberg, een overblijfsel uit de Eerste Wereldoorlog. En 100 meter verder restaurant Panorama waar we onze vermoeide benen nog even kunnen laten rusten. Nu nig een half uurtje en we zijn terug bij de auto.

Zoals bij alle tochten hebben we diverse mogelijkheden om de tocht wat in te korten. Zo is het uiteraard mogelijk om de afdaling over te slaan en gewoon weer met de Helmbaan naar beneden te gaan.

Let op: in alle liften (dus ook in de Helmbaan) is een muilkorf voor de honden verplicht. En als het erg druk is met toeristen kan het zijn dat we in twee groepen omhoog gaan om niet teveel honden tegelijkertijd in de gondel te hebben. Tsja, de eerste groep heeft dan geluk en kan een extra kop koffie drinken in het bergstation van de Helmbaan.

Helmhaus (Helmhütte)

De sectie Sillian van de DuOeAV (Duits-Oostenrijkse Alpen Vereniging) begon in 1889 met de bouw van de Helmhütte. De gemeenschap van Sexten leverde de bouwgrond voor de berghut. Twee jaar later werd de hut met uitkijkplatform op het dak voltooid en op 25 juli 1891 ingewijd. Na het einde van de Eerste Wereldoorlog werd de Oostenrijks-Italiaanse grens hertekend (met het Verdrag van St. Germain). De Helmhütte lag nu direct op de grens. In 1925 moest hde berghut door het Verdrag van Venetië aan de Italiaanse staat worden afgestaan. De berghut werd vervolgens omgebouwd voor militair gebruik als douanehuis.

Halverwege de jaren twintig kwamen de fascisten onder Benito Mussolini aan de macht in Italië. Deze bevorderden de bouw van grensversterkingen en bunkercomplexen langs de Oostenrijks-Italiaanse staatsgrens. De Helmhütte werd zo de kern van een uitgestrekt militair gebied. De ruïnes van deze faciliteiten zijn nog steeds zichtbaar.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog bleef de Helmhut in Italiaans bezit, maar werd vanaf de jaren 70 niet meer gebruikt. Zo raakte de berghut in de daaropvolgende decennia steeds meer in verval. In 1999 werd de hut eigendom van de provincie Zuid-Tirol. Op 25 februari 2013 besloot de Zuid-Tiroolse provinciale overheid de ruïnes te verkopen aan de gemeente Sexten, die van plan is er een documentatiecentrum over de Eerste Wereldoorlog te bouwen.

Dag 6 - op en neer naar Innichen

Vandaag lopen door de weilanden en het bos naar het leuke stadje Innichen. Daar aangekomen hebben we tijd om te lunchen en om nog wat rond te kijken. Op de terugweg lopen we een groot deel van de route langs de Sextnerbach. Hoewel de grote weg nooit ver weg is, blijft het een mooie wandeling. Bij het Innerfeldtal aangekomen gaan we nog één keer omhoog.

Innichen

De marktstad Innichen (San Candido in het Italiaans) in het Hochpustertal is ontstaan ​​uit een Keltische nederzetting die werd gesticht in de 4e eeuw voor Christus. De gemeente strekt zich uit van 1.113 tot 3.145 m hoogte en omvat de dorpen Innichen Dorf, Vierschach en Winnebach. San Candido biedt veel natuur en mogelijkheden voor actieve vrijetijdsactiviteiten, niet alleen dankzij het skiliftnetwerk van de 3 Zinnen Dolomieten. Innichen wordt gedomineerd door de markante Haunold-groep, die altijd zichtbaar is tijdens een wandeling in het voetgangersgebied.

Een Marktgemeinde is een gemeente in Duitsland, Oostenrijk en Zuid-Tirol die beschikt over het marktrecht, waarbij de gemeente ook formeel de titel Markt kan gebruiken.

Bijzonder bezienswaardig is de San Candido Stiftskirche, een van de belangrijkste romaanse heilige gebouwen in de oostelijke Alpen, evenals het bijbehorende collegiale museum met zijn 7 toonzalen. Ook het Dolomythos-museum is erg interessant en geeft informatie over het ontstaan ​​van het werelderfgoed Dolomieten.

Een sticht of stift is een gebied waarover een abt, proost of een bisschop als heer/vorst wereldlijke zeggenschap had.

Dag 5 - rondom de Drei Zinnen

Een spectaculair slot van deze wandelweek, namelijk gaan naar de Drei Zinnen en maken de beroemde wandeling om de Drei Zinnen heen. Eerst moeten we een redelijk eind met de auto rijden waarna we (tegen betaling van tol) omhoog rijden naar de Rifugio Auronzo. Niet de mooiste berghut, maar goed... we hoeven daar ook niets te drinken. Niet schrikken, want het kan erg druk zijn. Gelukkig zijn we de toeristen op teenslippers na een half uurtje wel kwijt, want bij het Patternsattel haken de meeste toeristen af.

Wij lopen door en een kwartiertje later lopen we omhoog naar de beroemde Drei Zinnen Hütte (Rifugio Locatelli). Geen aanrader om te overnachten, want de hut is altijd bom en bomvol. Maar wel een mooie plek met mooi uitzicht op de Drei Zinnen. We lopen een klein stukje terug en vervolgen onze ronde. De volgende stop is de Langalm, een populaire plek om wat te drinken. Een klein uurtje later zijn we terug bij de auto.

Tre Cime di Lavaredo

De Drei Zinnen (Italiaans: Tre Cime di Lavaredo) zijn drie indrukwekkende met elkaar verbonden bergtoppen, gegroepeerd op de grens tussen de Italiaanse provincies Bolzano-Zuid-Tirol en Belluno en tussen de gemeenten Toblach en Auronzo di Cadore. De pieken zijn gelegen in de Sextener Dolomieten (Dolomiti di Sesto).

De Cima Grande werd ondanks zijn grootte toch het eerst geslaagd beklommen. Dat was in 1869, via de zuidkant. Pas in 1933 slaagde er iemand in de Cima Grande ook via de noordkant te beklimmen, en dat was de Italiaanse legendarische bergbeklimmer Emilio Comici. De beklimming hiervan staat bekend als een hoogtepunt in de geschiedenis van de klimsport en werd de eerste beklimming die de moeilijkheidsgraad VI meekreeg. Jarenlang stond de "via Comici" bekend als de moeilijkste klimroute ter wereld. Deze middelste top werd in de Eerste Wereldoorlog gebruikt door de Italianen om de Oostenrijkers te controleren. Toen bevond zich zelfs een hele schijnwerperinstallatie op de top van de Cima Grande. Duidelijke overblijfselen van de oorlog op de flanken, zijn vele netjes uitgehouwen gangen in de rotsen. Vanuit de Drei Zinnen Hut kun je via een klettersteig oude stellingen uit de Eerste Wereldoorlog bekijken.

Dag 7

Het zit er weer op! Na het ontbijt scheiden onze wegen. Uiteraard is er altijd nog ruimte voor ene korte wandeling, maar onze ervaring is dat iedereen moe is en op tijd weer richting Nederland rijdt. Als het nog niet gebeurd is, wisselen we gegevens uit zodat we contact kunnen houden en onze foto's kunnen delen.

Accomodaties

We verblijven in een eenvoudig hotel waar onze honden uiteraard welkom zijn. Het verblijf is op basis van halfpension, dus het ontbijt en het diner is inbegrepen in de reissom. Niet inbegrepen is de lunch en zijn de drankjes die we onderweg en 's avonds nuttigen. Hoewel we eigenlijk alle dagen ook onderweg wel een of meerdere almhutten tegenkomen, is het verstandig om voor onderweg altijd een paar repen en wat te eten voor de hond mee te nemen. Een rugzak is dus geen overbodige luxe, zeker omdat we ook altijd voldoende water meenemen.

Inclusief

• Alle maaltijden vanaf het diner op dag 1

• Alle overnachtingen

• Reisleiding

• Eventuele transfers ter plaatse (indien niet met eigen auto)

Exclusief

• Heen- en terugreis

• Reisverzekering en/of annuleringsverzekering

• Materiaal (eventueel via ons te huren)

• Drankjes en snacks

Materiaal

De wandelingen die we maken zijn niet bijzonder inspannend of lastig. Toch is het verstandig om goede wandelschoenen en een goede rugzak mee te nemen. En wandelstokken als je dat prettig vindt. Zorg er ook voor dat je verschillende lijnen voor de hond bij je hebt. Een korte lijn is soms prettig, maar een (langere) rolriem geeft de hond meet bewegingsvrijheid. Zelf gebruiken wij altijd een rolriem die we aan de heupband van onze rugzak vastmaken. We hebben dan onze handen vrij. Meer informatie over materiaal dat handig is, kun je vinden op de paklijst die we speciaal voor de hondenreizen gemaakt hebben.